son dönemlerde toplumun her tabakasından insanın arabalarının arkasında o şimdi asker! ibareli uyarılar yazılıyor(ne diyelim hayırlı teskereler) ,sanırım samimiyet duygusu içinde o artık mazi yazısı yapıştırılabilir.
bundan 60-70 yıl öncesinde yani 2 kuşak önceleri,insanlar dar sokaklarda yürürmüş,araçlar yavaş ilerlermiş,konuşmalar yavaşmış birisiyle konuşurken mimikleri gülüşü,kullanılan bir kelime karşısında ruhunda kopan fırtınalar daha iyi anlaşılırmış,neden?...çünkü aheste aheste yapılan ve gerçekten odaklanılan bir iş var orta yerde....işte buna samimiyet diyebiliriz.
günümüz ileri toplumlarında hızlı araçlar,hızlı müzikler,hızlı konuşmalar,hızlı yemekler...sonuç samimiyetsiz ,maskeler ardından yürütülen ilişkiler ve meydana gelen zincirleme sosyal trafik kazaları...dedik ya o artık mazi ,ilişkiler ise gazi....
sözü uzatmaya gerek yok,bir gün şu an askerde olanlar geri gelecek askerlik anılarını bire bin katıp anlatacak...samimiyet ise sanırım artık geri gelmez ona göre gardımızı almamız gerekiyor.
bir söz:her sakallıyı deden sanma!!!
